Online koersen anno 2020
Geen lange verplaatsingen, geen smerige fietsen, geen valpartijen, geen lekke banden, geen motard die je de verkeerde kant opstuurt. Nee, niks van dit alles. Wel wifi-verbindingen die wegvallen, zoutuitslag op je fietsbroek, verkeerde power ups op het verkeerde moment en sprints die te laat worden ingezet. Dat zijn de omstandigheden rond de koers momenteel. “Je moet eerst het bordje van de ander leegeten en dan pas aan je eigen beginnen”, zei Hennie Kuiper ooit. In de wereld van E-racing, online koersen, is dat verdomde lastig.
Tour for all
Nu het momenteel niet mogelijk is om echte koersen te rijden, zoeken vele profrenners afleiding in het online koersen. Vooral Zwift is een geliefd programma. Zelf reed ik met mijn team de Tour for All, een 5-daagse etappekoers waaraan meerdere professionele teams meededen. Het werd live uitgezonden om wielerliefhebbers thuis te vermaken en om geld op te halen voor Artsen Zonder Grenzen. Het idee is simpel; elke ploeg stelt per dag 5 rensters op. Deze rensters halen het achterwiel uit hun fiets, plaatsen hun fiets in een zogenaamde smarttrainer, en verbinden deze met het programma Zwift. Ze richtten een camera op zichzelf voor de livestream en klaar is kees. Bij tussensprints, bergsprints en de eindsprint kun je punten verdienen. Het team dat aan het eind van de week de meeste punten heeft, wint het eindklassement.
Andere tacktieken
Waar je in een normale wegkoers, zoals Hennie ooit zei, kunt profiteren van de andere renners door in het wiel te gaan zitten van deze renners, is dit effect in de Zwift wereld minimaal. Dit maakt dat de tactieken totaal anders zijn, en dat ook de uitslagen totaal verschillend kunnen zijn met de uitslagen die je bij een normale koers zou verwachten. Zwift-ervaring helpt zeker mee voor een goed resultaat. Het allerbelangrijkste in een Zwift race is bijvoorbeeld de start. In de echte wereld kun je 5 seconden voor de start nog een praatje maken met de renster naast je, maar online moet je 10 seconden voor de start toch echt wel bijna maximaal power leveren. Doe je dat niet, dan kun je beter direct de verbinding verbreken. Het programma heeft een paar seconden nodig om te verwerken dat je begint te trappen, dus begin je op het moment van de start, dan zijn je tegenstanders al vertrokken.
Kom je eenmaal op een gaatje, dan is het zeker dubbel zo moeilijk om terug te komen als dat je gewend bent.
Hetzelfde geldt voor de beklimmingen en tussensprints. Als je tegenstanders aanzetten voor een klim en jij doet dat niet, kom je net als in het echt op een gaatje te zitten. Zwift is dan genadeloos. Kom je eenmaal op een gaatje, dan is het zeker dubbel zo moeilijk om terug te komen als dat je gewend bent. Kort samengevat is een Zwift race dus van start tot finish volle bak. Herstelmomenten zijn er amper. Een door een gebrek aan rijwind, je zit immers stil op je smarttrainer ergens in of rondom je huis, is drinken extra belangrijk om het vele zweten te compenseren.
Een leuke afwisseling
Ik mocht op 3 van de 5 dagen in actie komen. Na een periode van 9 weken, die vooral gevuld waren met rustige duurtrainingen, waren deze 3 dagen koersen wel even een schok voor mijn lichaam. Ondanks dat het behoorlijk afzien was, was het ook zeker een leuke afwisseling. Met de parcoursverkenningen, de tactiekbesprekingen en de tegenstanders waar je in de echte wereld ook tegen koerst, zou je bijna denken dat je weer in een echte koers zit. Nou ja, bijna dan…
