(Off)season
Het is inmiddels oktober. Wat normaal het off-season is en waar ik normaal gesproken nu begin met de eerste trainingen voor het nieuwe seizoen, voelt het voor mij nu alsof het huidige wielrenseizoen nog moet beginnen. Of eerder, wéér moet beginnen. Voor mijn gevoel wordt oktober de 3e herstart van het seizoen. De eerste was in februari, de tweede in juli/augustus. Hoewel we in een constante onzekerheid leven over of we überhaupt wel kunnen koersen, probeer ik me zo goed mogelijk voor te bereiden op dit (off)season.
Eindelijk weer een finale rijden
Eind augustus reed ik mijn meest recente koersen. De eerste wielrenwedstrijd was het Nederlands Kampioenschap op de VAM berg, voor mij dus een soort van thuiswedstrijd. De weersomstandigheden en de 34 beklimmingen van de VAM zorgden voor een zware koers. Super leuk om dit als ploeg winnend af te sluiten! Vervolgens reisde ik af naar Plouay, waar een aantal dagen na het Nederlands Kampioenschap het Europees Kampioenschap werd verreden. Hier startte ik met de Nederlandse selectie in de U23 categorie. Het was een pittig parcours met meerdere beklimmingen. Vooraf werd er besproken dat als er gesprint zou worden, dat ik de sprint zou rijden. Op de klimmen was er niemand die het verschil kon maken en het peloton bleef lang bij elkaar. In de sprint koos ik het wiel van de uiteindelijke winnares. Ik kon mijn sprint vrij rijden, en kwam als 2eover de finish! Na al die maanden trainen was het superleuk om weer eens echt een finale te rijden, en te koersen voor de overwinning. Na het EK wielrennen reisden we door naar Nice, waar ik La Course reed. Op de dag van de Tour start reden wij hier een 1-daagse wedstrijd. Het werd een pittige koers maar zeker een mooie ervaring!
De klassieker maand oktober
Daarna werd het september, en werd het weer rustig. Doordat de Boels Ladies Tour helaas niet door kon gaan, stonden er voor mij geen koersen op het programma. Dus om me toch goed voor te bereiden op het (voor mij) belangrijkste deel van het seizoen, de klassieker maand oktober, trok ik naar de Vogezen. Het weer was er goed en de omgeving lijkt ervoor gemaakt om te fietsen. Ruim twee weken lang trainen, eten en slapen. Dat zou de basis moeten zijn voor mijn laatste wielren wedstrijden dit seizoen. Inmiddels ben ik weer thuis, en kan ik (hopelijk) nog een aantal mooie koersen rijden. Het klassieke ‘voorjaar’ is immers het mooiste deel van het seizoen, ook als deze in oktober verreden wordt.
De constante onzekerheid over het wel of niet doorgaan van koersen maakt het lastig om je voor de volle 100% te focussen op die ene wedstrijd.
De stijging van het aantal besmettingen in Nederland en de rest van Europa heeft ook gevolgen voor de koers. De constante onzekerheid over het wel of niet doorgaan van koersen maakt het lastig om je voor de volle 100% te focussen op die ene wedstrijd. Je weet immers niet of hij wel echt doorgaat. Een aantal koersen zijn alweer afgelast, zo ook de Lotto Belgium Tour, waar ik aan de start zou staan. Op dit moment ben ik blij met elke koers die ik kan rijden, en probeer ik in die wedstrijden het maximale eruit te halen. Laten we hopen dat de rust snel terugkeert, zodat volgend jaar het voorjaar gewoon weer in het voorjaar is.
