Een bijzondere week

Een bijzondere week

Toen ik mijn vorige blog voor jullie schreef (In the picture richting de Olympische Spelen), keek ik vooruit op een seizoen dat toch net wat anders zou zijn dan normaal. Dat klopt absoluut, maar dat het zo zou verlopen zoals het tot nu toe voor mij verloopt, dat had ik zelf dan weer niet verwacht. We zijn vijf wedstrijden onderweg en op dit moment ben ik de leidster in het World Cup klassement! Dat is voor mij toch wel enigszins een verrassing, maar het gaat dit seizoen inderdaad erg lekker. Ik heb op 10 december zelfs een wereldbekerwedstrijd gewonnen in Winterberg en wil jullie graag meenemen in hoe die week voor mij verlopen is. Het was een bijzondere week!

Maandag: wereldbeker training

We reisden in de afgelopen periode van wedstrijd naar wedstrijd en de week van Winterberg begon vanwege het mooie weer al goed. Wel was het een heel drukke week. Maandag hadden we de training van de wereldbeker, zoals dat altijd is, maar ditmaal liepen er ook twee cameraploegen met me mee. Die achtervolgden me constant wat eigenlijk wel grappig was. Na de training heb ik nog een paar interviews gedaan wat er nu allemaal bij hoort. Als ik in Winterberg ben, ben ik ook bijna thuis en dat is volgens mij een reden voor alle media om langs te komen.

Dinsdag: vrij van het sleeën

De wedstrijdweken (met de wedstrijd op vrijdag) zijn iedere week eigenlijk hetzelfde qua indeling. Op dinsdag zijn we altijd vrij van het sleeën, maar ook die dag had ik nog genoeg te doen. Ook dinsdag liep er weer een andere cameraploeg met me mee en kwam de NOS langs om een podcast op te nemen. Bekijk deze link als je de podcast wilt luisteren. Het ging op dat moment in het seizoen ook al heel goed, dus iedereen was super enthousiast. Ik had net de leiding overgenomen in het wereldbekerklassement na een goede wedstrijd in Altenberg. Met zoveel media aandacht was het nu al een bijzondere week

Woensdag: tijd om dingen uit te proberen

Zo ging het eigenlijk de hele week door, met woensdag ook weer een cameraploeg op de baan, en ook die trainingsdag ging echter wel lekker. We hebben wat dingen uitgeprobeerd en eigenlijk dat gedaan wat we altijd doen. De eerste drie dagen van de week waren daarmee gezellig druk, maar ook wel weer leuk. Ik vind het erg mooi dat er zoveel aandacht voor skeleton is in het olympische seizoen.

Donderdag: een media vrije dag

Donderdag was het rustig. We hebben altijd de afspraak met het team dat we de dag voor een wedstrijd geen media dingen doen. Zo kon ik me nu ook rustig voorbereiden op de wedstrijd. Dat was wel heel fijn. Op zo’n dag bereid ik mijzelf fysiek voor door nog wat laatste puntjes op de i te zetten met de fysio en wat mobiliteitstraining te doen. Dit is ook de dag dat mijn slee voorbereid. Dat wil zeggen de ijzers schuren, al het materiaal controleren, et cetera. Daar ben je wel een paar uur aan kwijt. Gelukkig had Joska, mijn coach, die avond gekookt zodat ik lekker kon aanschuiven. Voor de rest was het rustig aan doen. Stilte voor de storm zeg maar, om zoveel mogelijk energie te sparen.

Vrijdag: wedstrijddag!

Mijn wedstrijddag begon heel rustig. We hadden pas in de middag de wedstrijd, dus in de ochtend kon ik rustig mijn tas inpakken en controleren of mijn startnummer helemaal goed was. Die mooie gele bib die ik als wereldbekerleidster aan mocht, moest er natuurlijk wel goed uitzien. Daarna zijn we rustig ons gaan voorbereiden op de wedstrijd. Tegen de tijd dat we bij de baan arriveerden was ik wel een beetje onder de indruk want er stonden er opnieuw drie camera’s om me heen. RTL was bijvoorbeeld ook aanwezig. Dat maakte het toch wel een beetje spannend. Gelukkig heb ik wel meer wedstrijden gedaan en kon ik mezelf vrij snel herpakken. Ik ben gewoon mijn routine gaan doen.

Er bleek iets heel bijzonders te gaan gebeuren tijdens deze al bijzondere week. We doen in een World Cup wedstrijd altijd twee afdalingen en los van dat ik een persoonlijk record had op de start van bijna een tiende van een seconde, wist ik een baanrecord neer te zetten! Ik was de allereerste vrouw met een tijd onder de 57 seconden in Winterberg. Dat was wel echt supergaaf. Maar ik moest natuurlijk nog een keer en voor het allereerst in mijn carrière mocht ik als laatste starten. Ik moet zeggen dat dat mij eigenlijk best wel meeviel.

Een nieuw baanrecord!

Een beetje zenuwachtig was ik wel, maar ik had er wel vertrouwen in. Het ging de hele week al lekker en de eerste run ging goed. Er zaten nog wat verbeterpunten in, dus ik had er ook vertrouwen in dat het nog beter kon dan in de eerste run. Dat bleek ook wel. Toen ik beneden kwam had ik niet alleen de World Cup wedstrijd gewonnen, wat al historisch was voor Nederland aangezien het de eerste keer ooit was, maar ik had het ook nog eens gedaan in een nieuw baanrecord. Het moest ook harder, want dat record was inmiddels alweer afgepakt door een paar concurrentes.

Daarna was het gekkenhuis. Ik heb in een mum van tijd diverse televisie-interviews gedaan. Met de Nederlandse pers zoals de NOS en RTL, maar ook de Duitse en Chinese pers. Daarna was de prijsuitreiking, met voor het eerst bij een World Cup wedstrijd het Nederlandse volkslied. Vervolgens heb ik nog weer diverse kranten gesproken in het mediakwartier in Winterberg. Ook moest ik nog langs de dopingcontrole. Ik geloof dat de wedstrijd om 16.45 uur klaar was en dat ik pas om 19.30 uur thuis was. Het was dus een lange dag.

Het was een wedstrijd waar wel publiek bij aanwezig mocht zijn, dus na afloop heb ik ook nog mijn sponsors gesproken en ook mijn ouders en hondje waren erbij. Wat dat betreft was dat ook wel heel mooi. Zo heb ik de dag afgesloten en ben ik uiteindelijk om 23.30 uur gaan slapen. De volgende dag besefte ik me eigenlijk pas wat er gebeurd was.

De stand na vijf wereldbekers

En wat was er gebeurd? Niet alleen had ik mijn leiding in het klassement behouden, ik had hem verder uit weten te breiden, want ik had gewonnen. In het begin van de week had ik niet verwacht dat dat zou kunnen. Het was een beetje een verrassing voor alles en iedereen. Ik ben natuurlijk wel vaker tweede geworden, maar dit was me nog nooit gelukt. Dat was wel heel gaaf! Nu hebben we vijf wereldbekers gehad en sta ik nog steeds aan de leiding. De verschillen zijn klein, maar dat maakt het juist wel spannend.

Geen zorgen meer over Olympische kwalificatie

Ik heb nu even pauze voordat we op 31 december weer verder gaan met de volgende wereldbeker. Dan zullen we zien hoe het verder loopt. Eén ding is in ieder geval zeker; over de olympische kwalificatie hoef ik me niet zo’n zorgen meer te maken. Officieel weet ik pas 14 januari of ik mag gaan of niet, maar dat zit wel goed en dat is heel fijn. In Beijing komen we op 11 en 12 februari in actie. We hebben dan twee wedstrijddagen, omdat we bij de Olympische Spelen net als bij het WK altijd vier afdalingen doen in plaats van twee.

Abonneer op de nieuwsbrief en blijf op de hoogte van de prestaties van onze ambassadors. Abonneren kan via het inschrijfformulier helemaal onderaan de pagina 👇