Tour de l’Ain
Het wielerseizoen is weer begonnen en ik was erbij! Begin augustus reisde ik af naar de 3-daagse rittenkoers Tour de l’Ain in Frankrijk. Het zou mij verbazen als u ooit van die wedstrijd gehoord heeft. Normaal gesproken is dit een wedstrijd waar de grote ploegen hun tweede- of derde garnituur naartoe stuurt. Maar dit jaar is alles anders. Bijna alle Tour de France favorieten stonden hier aan de start, dus ook Team Sunweb waar ik verzorger van ben. Maar voordat je als verzorger van een wielerploeg je werk mag doen in het buitenland, gaat daar tegenwoordig een heel Covid-19 protocol aan vooraf om de Tour de l’Ain Corona-proof de te kunnen houden.
Testen, testen en nog eens testen
Om af te reizen naar de l’Ain diende ik vijf en drie dagen voor start van de wedstrijd een negatieve corona-test in te leveren. Voor de duidelijkheid; dit is dus niet drie en vijf dagen voor aanvang van de wedstrijd en dit hadden sommige collega’s verkeerd in hun timemanagement gepland. Uiteindelijk deden zij dus een paar dagen achter elkaar een test. De een bij de GGD, de ander bij de huisarts, weer een ander bij de teamarts. De staf en de renners die vanuit een andere koers kwamen, kregen een vanuit de organisatie geregelde Covid-19 test. Één van mijn collega’s werd tijdens een van de testen positief getest en kon dus niet mee. Hij was al een tijd niet meer met renners of andere stafleden in contact gekomen en dus had dit geen gevolgen voor het team.
Één aangewezen persoon van de ploeg mag naar de supermarkt
Constant aan de maatregelen houden
Waar de renners en een deel van de staf normaal met het vliegtuig afreizen naar de koers, ging nu iedereen met de auto. Aangekomen in het hotel vergden de maatregelen ook enige discipline: mondkapje op in het hotel, elke keer desinfecteren als je langs een pompje loopt, één aangewezen persoon van de ploeg mag naar de supermarkt, handschoenen aan en mondkapje op bij het pakken van je eten, die vervolgens tijdens het eten weer af. Totdat je een vork bent vergeten, dan mogen ze weer op/aan. Tijdens behandelingen draag je als renner en als therapeut een mondkapje, maar geen handschoenen. Dit alles om de Tour de l’Ain corona-proof te houden
Bij de bus zitten we weer in onze eigen bubbel en mogen de mondkapjes weer af
Bij de start van de koers is in het rennerskwartier, waar de deelnemers aan de wedstrijd tijdelijk verblijven, geen publiek toegestaan en dienen we allemaal weer een mondkapje te dragen. Wanneer de renners naar de start fietsen wordt de stoffen lap verplicht, die vervolgens een paar minuten voor de start weer af mag en wat uiteraard meerdere keren wordt vergeten. Het lijkt allemaal een kwestie van tijd. Publiek mag geen selfie maken met renners en geen handen schudden. Handen schudden doen we bij de ploeg trouwens al jaren niet meer. In het finish vak moet ik als begeleider een mondkapje op, maar afstand is hier moeilijk te bewaren. Bij de bus zitten we weer in onze eigen bubbel en mogen de mondkapjes weer af, om vervolgens bij de behandelingen toch weer een mondkapje te dragen.
Het is allemaal verwarrend en vermoeiend, maar we zijn toch blij dat er weer verantwoord gekoerst wordt en zonder dat dit een risico vormt voor de gezondheid van de mens. Daar draag ik met plezier een mondkapje voor.